A Audiencia confirma os 7 anos de inhabilitación impostos ao expresidente da Deputación de Pontevedra MEMBRO DO GOBERNO DE FEIJÓO por prevaricar

Información
Hoy es noticia | 09 Mayo 2022 | 469 votos | Correo electrónico | Imprimir
  • Considera probado que cometeu irregularidades para outorgar 86.311 euros a unha construtora para compensala por un sobrecusto nas obras do campo de fútbol de Moraña 
  • O tribunal absolve á exalcaldesa da localidade porque o procedemento se dirixiu contra ela tras declarar complexa a causa, algo que asegura que se fixo fóra de prazo 
  • Absolve aos condenados por fraude e destaca que “non consta que se cobrara máis do efectivamente realizado, como tampouco a prezos superiores aos do mercado” A Coruña, 9 de maio de 2022.-

A Audiencia Provincial de Pontevedra absolveu ao expresidente da Deputación (R.L.A.) do delito de fraude polo que fora condenado e confirmou a pena de sete anos de inhabilitación para emprego ou cargo público que lle impuxo o Xulgado do Penal nº3 de Pontevedra por cometer un delito de prevaricación ao conceder a unha empresa unha subvención de 86.311 euros para realizar unhas obras de mellora do campo de fútbol de Moraña que xa estaban, na súa maior parte, executadas. Acolleu parcialmente, por tanto, o recurso do investigado, do mesmo xeito que os interpostos polo entón director de Infraestruturas da Deputación e o administrador e un empregado da adxudicataria do proxecto, aos que absolveu de fraude. Con todo, foron condenados, cada un deles, como cooperadores necesarios dun delito de prevaricación, polo cal a Audiencia mantivo a pena de sete anos de inhabilitación.

Os xuíces explican que prevaricaron ao poñerse de acordo “en crear e desenvolver un procedemento administrativo ficticio para que a Deputación abonase á empresa unhas cantidades que reclamaba por obras realizadas á marxe do proxecto dunha obra subvencionada polo organismo”. 

O alto tribunal provincial absolveu do delito de fraude a todos os condenados en primeira instancia por este caso e, á exalcaldesa de Moraña (M.L.P.A.) e ao arquitecto que asinou o proxecto, tamén do delito de prevaricación, pois entende que a declaración de complexidade da causa foi adoptada fóra de prazo e, por tanto, o procedemento dirixiuse contra ambos cando xa expirara o prazo de instrución. Por tanto, estes dous últimos investigados foron absoltos de todos os delitos, do mesmo xeito que os donos das dúas construtoras que accederon a participar no procedemento negociado sen publicidade a pesar de que se trataba “dun mero trámite” para adxudicar a obra a unha determinada empresa, pois só foran condenados por un delito de fraude.

Do mesmo xeito que a xuíza de primeira instancia, a Audiencia considera probado que a construtora á que a Deputación adxudicara en 2011 a instalación de herba artificial no campo de fútbol de Moraña e outras obras en edificacións anexas, aumentou o seu custo en 86.816 euros. Ao tratarse dunha obra executada con subvención, a lexislación impedía pasar o importe subvencionado, polo que, para facer fronte a ese pago, “se ideou un sistema artificioso, en fraude de lei, tendente a abonar á empresa o importe que reclamaba sobre o orzamento aprobado”. Así, en 2013 adxudicouse de forma irregular outra obra á mesma construtora por ese importe, en concreto, as melloras no vestiario e as bancadas do campo de fútbol, a pesar de que parte delas xa foran realizadas.

“Prescindiuse absolutamente do procedemento legalmente establecido”, salienta o tribunal, quen indica que, con todo, non se acreditou o delito de fraude porque entende que “non existiu prexuízo nin risco de prexuízo para a Administración e tampouco se acreditou nos acusados o dolo ou intención de prexudicar o patrimonio da Administración”. Ademais, recalca que tampouco se probou que a actuación dos acusados “fose dirixida a defraudar ao patrimonio da Administración” e destaca que “non consta que se cobrara máis do efectivamente realizado, como tampouco a prezos superiores aos do mercado”.

En canto ao expresidente da Deputación, incide en que prevaricou ao votar a favor do acordo de conceder a subvención “a pesar de que era ilegal e arbitrario porque respondía a un artificio para, burlando as barreiras da normativa, satisfacer as reclamacións da contratista, infrinxindo o deber de transparencia e non protexendo os dereitos da Administración”. Contra a sentenza cabe interpoñer recurso de casación.

social youtube xornalgalicia   feed-image