Galicia

Os cadáveres dos delfines que apareceron na costa atlántica de Francia están horriblemente mutilados, coas aletas cortadas, pero o que sorprende aos estudiosos mariños non é soamente a brutalidad das mortes dos mamíferos, senón tamén os números: un total de 1,100 desde xaneiro, un récord. Dúas grandes manchas atópanse a uns 350 quilómetros das costas occidentais francesas, e estanse achegando a unha velocidade de 35 km ao día.

 As mortes en masa, atribuídas á pesca industrial, alarmaron aos activistas polo benestar animal e fixeron que o ministro de ecología de Francia lance unha campaña nacional para protexelos.

"Nunca houbo unha cifra tan alta", dixo Willy Daubin, membro do Centro Nacional de Estudos Científicos da Universidade A Rochelle. "En apenas tres meses, superamos xa o récord do ano pasado, que á súa vez superou o de 2017 e era xa o maior en 40 anos".

Aínda que Daubin dixo que 90% das mortes foron resultado de capturas accidentais en redes industriais, a razón para o alza deste ano é un misterio.

"Que tipo de maquinaria ou equipo de pesca está causando esas mortes?", preguntou Daubin.

As autopsias que o centro na Universidade A Rochelle realizou aos delfines este ano mostran niveis extremos de mutilación.

Os activistas din que unha práctica común dos pescadores é cortar partes do corpo dun delfín sacado das redes, para salvar a rede.

O venres, o ministro francés de Ecología Francois de Rugy viaxou apresuradamente á Rochelle nun intento por tratar de reducir os números de delfines mortos como resultado de actividade humana. Rugy está baixo presión, especialmente pola posición ecologista do presidente Emmanuel Macron e o seu lema de "Fagamos grande ao planeta de novo".

Rugy propuxo algúns plans, ata fortalecer os estudos sobre dispositivos actuais de repelentes acústicos colocados nuns 26 arrastreiros fronte á Bahía de Vizcaya, un eixe de pesca industrial no Atlántico. Cando son activados, eses aparellos envían sinais desagradables para delfines próximos que lles fan afastarse.

Con todo, os activistas din que esas medidas non son suficientes e que moitos pescadores non usan os aparellos.

A fachada atlántica de Francia están postas a trescentos quilómetros da costa. Alí, unha gran mancha de hidrocarburo con dúas frontes, que entre ambos suman máis vinte e dous quilómetros de lonxitude, avanza cara ao litoral. Son os restos do naufragio do 'Grande America', un mercante italiano, ocorrido o pasado martes pola tarde. O fuel avanza a uns 35 quilómetros ao día empuxado polos ventos do oeste e non se descarta que a próxima semana poida arribar ás Landas. As autoridades españolas permanecen atentas á evolución que poida darse en días venideros e mantéñense en contacto coas galas. Tamén o Goberno Vasco está vixiante ante a posibilidade de que o chapapote poida recalar no litoral guipuzcoano e vizcaíno.

As pantasmas do 'Prestige' sobrevoan de novo no Golfo de Bizkaia. Dezasete anos logo daquela catástrofe medioambiental, a costa francesa bañada polo océano Atlántico prepárase para neutralizar outra marea negra. O 'Grande America', un buque, propiedade de Grimaldi Group, foise a pique o martes pola tarde a consecuencia dun incendio cando navegaba a 333 quilómetros ao oeste da Rochelle e prácticamente á mesma distancia ao norte do cabo Penas en Asturias. Horas antes, os 26 membros da tripulación e o único pasaxeiro que ía no mercante puideron ser rescatados sans e salvos.

O navío transportaba 365 contenedores, 45 deles con materias perigosas, así como uns 2.000 vehículos. Estímase que o pecio atópase a 4.600 metros de profundidade, o que dificulta sobremanera calquera manobra de extracción do materia que puidese almacenar.

Tralo hundimiento, o fuel que había nos tanques, unhas 2.200 toneladas, comezou a fluír ao exterior. Co paso das horas, a mancha alcanzou proporcións considerables. «As últimas informacións que nos chegan desde a zona do sinistro refiren que se observaron dúas áreas, unha de trece quilómetros de longo por sete de ancho, e outra inferior, de nove de lonxitude e por sete tamén de ancho», explica Manuel González, técnico de Azti, que vén facendo un estreito seguimiento do que acontece.

A autoridades francesas tratan de combater a presenza do combustible con todos os medios dispoñibles. Françoise Ruby, ministro de Transición Ecolóxica, manifestou que os buques 'Argonaute', 'Partisan' e 'Sapeur' atópanse na zona. Tamén se mobilizou ao 'Alonso de Chaves' de Salvamento Marítimo español, que vai equipado con material anticontaminación. Espérase que esta unidade chegue ao lugar o luns. O ministro detallou que o obxectivo no momento actual non é outro que o de «bombear todo o que se poida bombear» para evitar que a contaminación chegue ás costas, aínda que indicou que tamén se estaba deseñando un dispositivo en terra ante esa eventualidade. No entanto, explicou que a situación non se pode comparar á causada polo naufragio do petrolero 'Erika', que se partiu en dous en decembro de 1999 fronte á Bretaña francesa e causou unha gran marea negra ao longo duns 400 quilómetros de costa.

Outra das voces autorizadas é a de Stéphane Doll, director do Cedre, un centro de investigación sobre a contaminación do auga. O experto precisa que a mancha de 13 quilómetros desprázase a unha velocidade duns 35 quilómetros ao día en dirección á costa francesa».